Budapeszt

Służył on jako rezydencja królewska węgierskich królów, a później jako centrum kulturalne, mieszczące Węgierską Galerię Narodową i Muzeum Historii Budapesztu. Zamek Królewski w Budapeszcie jest również wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO, oferując ładne widoki na Dunaj i stronę miasta Peszt.

W XIV wieku król Zygmunt Węgierski przekształcił twierdzę w pałac w stylu gotyckim. Później król Maciej Korwin dokonał dalszych uzupełnień i renowacji pałacu w stylu renesansowym.

W XVI wieku Węgry były okupowane przez Imperium Osmańskie, a Zamek Królewski został poważnie uszkodzony podczas oblężenia Budy w 1541 roku. Turcy przejęli kontrolę nad pałacem i uczynili z niego jedną z głównych twierdz w regionie. Przez ponad 150 lat Zamek Królewski znajdował się pod panowaniem osmańskim i dopiero w 1686 roku wojska Habsburgów pod wodzą Karola V odbiły pałac po długim i krwawym oblężeniu. W XVIII wieku Habsburgowie przebudowali zamek w stylu barokowym, a nowy pałac zaprojektował Franz Anton Hillebrandt.

W XIX wieku Zamek Królewski przeszedł dalsze renowacje, a architekci Miklós Ybl i Alajos Hauszmann przeprojektowali pałac, aby nadać mu neoklasycystyczny wygląd. Rozbudowali też zamek, dodając nowe skrzydła i dziedzińce. W tym czasie Zamek Królewski stał się oficjalną rezydencją węgierskich monarchów i odbywało się tu wiele ważnych wydarzeń, takich jak koronacje i królewskie śluby.

W 1918 roku, po upadku Cesarstwa Austro-Węgierskiego, Zamek Królewski stał się rezydencją gubernatora Węgier Miklósa Horthy’ego. Podczas II wojny światowej kompleks zamkowy został poważnie uszkodzony podczas oblężenia Budapesztu. Wycofujące się wojska niemieckie wysadziły w powietrze kilka budynków, powodując znaczne zniszczenia pałacu. Po wojnie rząd węgierski podjął szeroko zakrojoną renowację, aby przywrócić zamek do dawnej świetności.

W 1949 roku, po utworzeniu Węgierskiej Republiki Ludowej, pałac stał się siedzibą różnych urzędów i instytucji rządowych, w tym Narodowej Biblioteki Széchényi i Muzeum Historii Budapesztu. W 1987 roku UNESCO wpisało całą Dzielnicę Zamkową, w tym Zamek Królewski, na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.

Dziś Zamek Królewski jest jednym z najpopularniejszych miejsc turystycznych w Budapeszcie, przyciągającym co roku miliony turystów. Kompleks zamkowy obejmuje kilka muzeów, galerii i restauracji, a fantastyczne widoki na miasto sprawiają, że jest to ulubione miejsce zarówno mieszkańców, jak i turystów. Historia i architektura Zamku Królewskiego niezmiennie fascynuje i inspiruje ludzi z całego świata.

W 1896 r. Węgry obchodziły 1000-ną rocznicę powstania kraju, a rząd postanowił uczcić tę okazję, budując w Budapeszcie nowy budynek parlamentu.

Projekt początkowo spotkał się z kontrowersjami, ponieważ niektórzy krytycy argumentowali, że koszt budowy jest zbyt wysoki i byłoby to marnowanie środków publicznych. Jednak rząd przyspieszył realizację planów i budowa rozpoczęła się w 1885 roku.

Architektami wybranymi do projektu byli Imre Steindl i jego współpracownicy, którzy mieli zadanie stworzyć budynek odzwierciedlający wyjątkową historię i kulturę Węgier. Zdecydowali się na popularny wówczas styl neogotycki i rozpoczęli pracę nad jednym z najbardziej ambitnych projektów architektonicznych w historii Węgier.

Budowa gmachu węgierskiego parlamentu nie była jednak pozbawiona wyzwań. Plac budowy znajdował się nad brzegiem Dunaju, co oznaczało, że fundamenty musiały być specjalnie zaprojektowane, aby wytrzymać ciężar budynku i siłę rzeki. Ponadto ozdobne dekoracje budynku i misterne detale wymagały wysokiego poziomu rzemiosła, co oznaczało, że proces budowy był powolny i pracochłonny.

Pomimo tych wyzwań budynek parlamentu został ostatecznie ukończony w 1904 roku, po prawie dwóch dekadach budowy. Budynek był wspaniałym przykładem architektury neogotyckiej, z centralną kopułą, iglicami, łukami i gargulcami, zaprojektowanymi tak, aby przywoływać wielkość i potęgę węgierskiej przeszłości.

Przez lata budynek odgrywał ważną rolę w historii kraju. Było to miejsce kilku kluczowych wydarzeń politycznych, w tym proklamacji Republiki Węgierskiej w 1918 roku i podpisania traktatu w Trianon w 1920 roku, który spowodował utratę większości terytorium Węgier po I wojnie światowej.

Dziś budynek węgierskiego parlamentu pozostaje jedną z najpopularniejszych atrakcji turystycznych Budapesztu, przyciągającą turystów z całego świata, którzy przyjeżdżają, by podziwiać jego oszałamiającą architekturę i poznać bogatą historię i kulturę Węgier.

Wspinaczka na kopułę bazyliki nagradza odwiedzających panoramicznym widokiem Budapesztu, co czyni ją doskonałym celem podróży zarówno dla miłośników historii, jak i fotografów.

Wewnątrz znajdziesz pięknie odrestaurowane freski, witraże i imponujące ołtarze, które ukazują bogate dziedzictwo religijne i kulturowe Węgier. Położony w pobliżu Baszty Rybackiej jest obowiązkowym przystankiem dla osób zwiedzających dzielnicę Zamku Królewskiego w Budapeszcie.

Targ zajmuje trzy piętra, przy czym na parterze można kupić świeże produkty, mięso i tradycyjną węgierską paprykę, podczas gdy na górnym poziomie można zobaczyć lokalne rzemiosło, pamiątki i autentyczne węgierskie jedzenie uliczne, takie jak langosze. W piwnicy znajdują się sklepy rybne i marynowane towary, w tym słynne pikantne węgierskie marynowane ogórki, co czyni go rajem dla miłośników jedzenia.

Mówi się, że jego ikoniczne kamienne lwy na obu końcach nie mają języków — twierdzenie to zostało obalone przez dokładne oględziny — ale legenda dodaje mu tajemniczości. Pięknie oświetlony nocą Most Łańcuchowy pozostaje symbolem odporności i architektonicznej wspaniałości Budapesztu.

Znany ze swojej dyplomacji, zapewnił sobie pozycję Węgier w Europie, budując sojusze i organizując sieć kościołów i biskupstw. Kanonizowany jako święty w 1083 r., św. Stefan pozostaje narodowym symbolem jedności i wiary, a jego prawa ręka została zachowana jako relikwia w bazylice św. Stefana w Budapeszcie.

Széchenyi zainicjował również takie projekty, jak utworzenie Węgierskiej Akademii Nauk i postęp w transporcie, w tym żeglugę parowcem po Dunaju. Jego nowatorskie wysiłki pomogły przekształcić Budapeszt w nowoczesną stolicę europejską, pozostawiając trwałe dziedzictwo innowacji i dumy narodowej.